Op 20 maart zag een oude bekende terug tussen het roedel edelherten. Ik noem haar 'Witsnoetje'. Ze valt op door, inderdaad haar helder witte snoet. Ik heb boven haar een pijltje geplaatst. Duidelijker kon ik ze er niet opkrijgen. Ze stonden heel ver weg, zo ver dat je ze zonder verrekijker niet zou zien. Het is een groep van geweidragers en hindes. Ik vind het bijzonder dat ik ook de geweidragers hierbij zie. Vorige jaren zag ik ze veel dichter bij, in een rustgebied waarvan ze wisten dat de mensen op afstand bleven. Nu wordt daar de natuur hersteld en hebben ze dus een andere plek gevonden waar ook niemand kan komen.
.JPG)
Daarna zag op 28 maart een roedel hindes terug op een plek waar ik ze als grote groep een tijd niet had gezien. Ook dit roedel stond niet bepaald dichtbij.
Op diezelfde dag zag mijn geweidragers terug, maar nu zonder hindes. Ik heb er een klein filmpje van gemaakt. Er zitten twee jongere geweidragers tussen, met hun oude geweien nog op. Deze waren aan het stoeien. Bij de oudere mannetjes groeien de nieuwe geweien snel, 2 cm per dag.
De volledige film is te zien op YouTube.
.JPG)
Als laatste nog een foto van 29-3-22.
Toen lagen de geweidragers op de plek in het rustgebied, waar ze mooi te zien waren.
Het verschil is duidelijk.
Ook hier zie je een hert met zijn oude gewei nog op en twee herten met nieuwe geweien. Dat zijn bastgeweien, die vrijwel direct beginnen te groeien. Er wordt een nieuw gewei gevormd, dat vooralsnog door een zachte grijsbehaarde huid, de bast, omgeven is, lees ik op de site van 'Het edelhert'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten