Mijn avonturen met de wolf.
Dat de wolf in ons land is weet iedereen ondertussen, of je dat nu wilt of niet. Ik heb al diverse ontmoetingen met hem gehad. De eerste keer was tijdens de herten bronst in 2023.
Ik stond over de hei te kijken naar een bronst roedel toen er van achter mij twee bruine dieren aan kwamen rennen. Ik dacht dat ik hindes zag. Maar zo'n tien meter van mij af trokken, tot mijn grote schrik, twee wolven langs. Ze hadden totaal geen belangstelling voor mij, maar wel voor het roedel verderop op de hei. Het ging zo snel dat ik niet in staat was om mijn fototoestel goed scherp te richten op de wolven en een portie adrenaline had daar ook mee te maken. Dus plaats ik een kleine foto die niet scherp is. Natuurlijk wist ik dat dit een keer kon gebeuren. Er staats iets van op film. Let op de alertheid van vooral de hindes.
Soms zag ik hem 2 seconden in het bos. Eens hoorde ik een soort stampend geluid. Ik naderde een waterpoel. Daar kwam het vreemde geluid vandaan en ik zag een grijs dier wegrennen. Dat moet een wolf zijn geweest die het water al spetterend verliet.
Op 15 januari 2024 was ik met mijn oudste kleinzoon, die toen 20 was, aan het wandelen in het bos. Plots rende er een roedel hindes links langs ons en staken het pad over. Die onrust werd snel duidelijk; er zaten twee wolven achter hen aan. We kwamen herten en wolven een aantal keren tegen. Ze renden rondjes. Wat een spektakel in het bos. Ik was blij dat mijn kleinzoon er bij was. Alles wat we verwacht hadden, maar dit niet. Na een grote schreeuw werd het rustig in het bos. We dachten dat een hinde in nood dit geluid had gemaakt. Later bleek dat een boswerker dit had gedaan. Hij had de wolf de stuipen op het lijf gejaagd zodat deze zijn achtervolging achter een hert staakte. Gelukkig voor de herten. Maar geen voedsel voor de wolven, althans niet onder onze ogen. Ik heb gepoogd dit tafereel enigszins vast te leggen.
5 Juni 2024 kwam ik samen met mijn man de wolf tegen op een heideveld. Hij was daar bezig om muizen te vangen. Toen hij ons zag ging hij er niet vandoor. Dat was een mooie gelegenheid om hem goed op de foto te krijgen.
Bijzonder is het kleur verschil van de wolf door schaduw en zon.
Iemand heeft mij verteld dat deze wolf is verongelukt.
Ook van hem heb ik een film gemaakt. Die kun je hier zien.
Zet het geluid maar zachter. Dit kan ik helaas niet meer veranderen op Tou-Tube.
Geniet ervan.
2 opmerkingen:
Superleuke verhalen zeg! Tof ook dat je het zelfs al meerdere keren met een wandelgenootje mocht beleven. Kan me voorstellen dat dat het nog specialer maakt. Wat een knapperd, die wolf op de laatste foto. Echt een beauty. Wat jammer dattie er wss niet meer is.
Dankjewel Miriam. Ik vind het ook leuk om deze avonturen te delen. Ja, het was bijzonder om deze wolf te kunnen fotograferen. Hij was dan niet bang voor mensen, het was een wolf en een geluksmoment.
Een reactie posten