8 GEWEIDRAGERS

Deze ochtend was ik weer eens vroeg opgestaan. Het weer was mooi. Tussen de bomen door zag ik herten.

 

Dit bleken acht geweidragers te zijn. Was dat geluk hebben! Geweidragers zie je in de winter minder vaak. Nu komen ze wat meer tevoorschijn omdat ze veel moeten eten om de geweien te laten groeien. 

Blijkbaar was hun buik al aardig vol, want ze hadden een hoop spektakel.

Sommige hertenliefhebbers kennen de geweidragers aan het gewei. Er zit verschil in. Ik kan dat lastig zien. Hier zijn er vier die veel op elkaar lijken, maar toch verschillend zijn.

Links staan twee jonge herten die nog nauwelijks een gewei hebben. Ik heb nu zes herten geïdentificeerd. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hieronder een hert met een rechtopstaand steil gewei.

 

Hierboven het laatste hert met een breed gewei. Dan denk ik nu acht herten te onderscheiden. Ik ben benieuwd of ik ze later nog herken aan de geweien.

Als laatste laat ik nog een filmpje zien waar de herten het bos in springen. Twee herten ontbreken daarop. Hun sprong heb ik gemist. Het springen van de herten is altijd mooi om te zien. Het laatste hert, één van de jongsten kiest de makkelijke weg en loopt door het kapotte stukje. Dat scheelt energie.

De hele film is te zien op You-Tube.

HINDES in de REGEN

We hebben drie nachten gekampeerd en ik moest en zou 's morgens vroeg op pad om herten te spotten. De eerste ochtend was het prachtig weer. Helaas was er toen niets te zien in de omgeving van de camping. De tweede ochtend ging het regenen maar ik ging toch op pad. Het was een beetje een gedoe omdat ik toen ik, op de plek aan kwam, direct de hindes zag en geen tijd had om mijn statief te pakken. Maar met de paraplu onder de arm geklemd lukte het toch om foto's te maken. 

 

 

 

 

 

Filmen moest ook onder de paraplu en dat hoor je. Maar ik heb geen spijt van deze actie. De volgende morgen regende het ook. Toen zag ik alleen te laat drie geweidragers lopen.

 De hele film kun je zien op You-Tube.

ONRUSTIGE HINDES

We hebben drie nachten gekampeerd met onze oude Hanomag Henschel op de natuurcamping De Dellen. 

 

Die camping is een vierkant weiland met alleen een pomp en een plek waar je een porta potti kunt legen. Die heb ik niet, want ik vind dat ding zo lastig om schoon te maken. Bovendien kan dat niet echt op die camping. Je mag met een schepje het bos in om je behoefte te doen, maar dat vind ik niks. Ik heb er iets anders op gevonden. Wat dat is laat ik in het midden.  

 

                                               

 

Er loopt daar ook wild in de buurt en ik weet onderhand waar ik dat kan vinden. Zo zat ik op zaterdag middag op een bank waar je een mooi doorkijkje hebt. Het is een soort stambank waar altijd een delegatie mensen uit de buurt op zit. Heel gezellig en ik hoor daar nieuwtjes over de natuur uit de buurt. 

 

Die middag kon ik genieten van een groep herten die langs kwamen. Ze waren onrustig en liepen of renden 3 keer heen en weer. Het was een gedrag wat anders niet voor kwam en het duurde een paar uur. Ik heb foto's van die herten. Daarop kun je niet zien dat ze onrustig waren. Dat staat op film.  

Een bijzondere middag was het. Ik heb een soort grijze vlek voorbij zien gaan. We denken dat dit een wolf is geweest die in dat gebied rond liep. Dit vermoeden werd bevestigd door de twee wolvendrollen die ik een dag later daar in de buurt op een pad zag liggen. 

 

 

 

Ondertussen weet ik dat de hindes er nog zijn, want ik heb ze weer gezien. Ze waren toen een stuk rustiger.       Er was zelfs een jonge geweidrager bij. Deze moet zijn stangen nog afwerpen.

SPRINGENDE HINDES en REEBOK

Woensdag 9 april was een mooie wilddag. Soms is dat zo dat ik op één dag veel zie. Ik zag zwijnen en frislingen en dus ook een reebok met hindes. Die hindes waren er in de middag terwijl de zon volop scheen. Dat is voor het maken van foto's of films niet bevorderlijk. Ze worden dan raar geel en de lucht trilt. Toen ik 'avonds nog eens langs die plek fietste en de hindes er opnieuw waren, was het licht heel goed. De hindes gingen net het weiland op terwijl daar ook een reebok aan het grazen was. Ze verdroegen elkaar goed. De hindes sprongen met gemak over het raster en kwamen ook weer terug. Dat werd een te lange film voor dit blog, maar is te zien op You-Tube. 

Voor hier heb ik een fragment uit de film. 

En natuurlijk nog wat foto's.

Rechts zie je de groep hindes in de middag. Ik schat zo'n dertig hindes.

 

 

 

 

 

Onder de reebok, helemaal achter in het weiland.

 

Links: het roedel 's avonds.

 

 

 

 

 

 

Op de foto hieronder zie je twee jonge spitsers. Ze hebben ieder twee kleine beginnende knobbels op hun kop. 

 

 

 

Hier zijn de herten hun krachten aan meten ten opzichte van elkaar. Ze zijn aan het lepelen, zoals dat heet.

Ze gaan staan en trapelen, lepelen met hun voorpoten, zo van: Ik ben sterker dan jij!

Op film is dat beter te zien, zoals op dit filmpje. 

 

 

 

 

    Het verschil aan de achterkant van de hindes en de reebok is goed te zien.

 

SCHATTIGE FRISLINGEN

Moeder zwijn was met haar hele kleine biggen aan het grazen in het weiland. Er waren volgens mij ook twee grotere biggen bij en een opa of oma zwijn. Heel stil sloeg ik ze gade. Wat zijn die frislingen leuk. Totdat ik mijn statief pakte en ik blijkbaar iets te veel lawaai maakte en ze weg huppelden. Zwijnen kunnen slecht zien, maar des te beter horen.

 

 

 

De foto's zijn niet erg mooi, maar ja ik had ook weinig tijd.

Ik hoop ze later nog eens te zien. Ze groeien snel als alles goed gaat.

 

 

PARENDE STEENUILEN

Alweer een paring? Ja en voor mij een heel bijzondere. 

 

Niets vermoedend sloeg ik de Steenuilen gade. Ze zaten met zijn tweeën op het dak van een schuur. Leuk om te zien, maar ook een beetje saai. Ze zitten te zitten en soms bewegen ze wat of vliegen weg. 

 

 

Ik was dus van plan om verder te fietsen. Ik keek nog even naar ze en zag de ene uil nogal fladderen. Wat zijn ze nu aan het doen? Snel inzoomen dus en toen zag ik dat ze aan het paren waren. Wat een bijzonder moment! Temeer omdat ik las dat ze dat meestal 's nachts doen. 

Ik weet niet veel over steenuilen. Op de site van de 'vogelbescherming' vind ik informatie voor beginners.

Op een andere pagina van de 'vogelbescherming' is een wat algemenere beschrijving van de steenuilen. Het is altijd leuk om iets meer te weten.

BROEDEN na 6e PARING

Afgelopen week heb ik nog twee paringen gezien. De 5e paring kreeg ik niet goed in beeld. Zaterdagavond, 5 april was de 6e keer. Dit leek erg op de 5e keer. Ik kan het niet laten om het nog één keer te laten zien, als mooie afsluiter van dit paringsseizoen.

Onderstaande foto's heb ik 26-3-2023 gemaakt op dezelfde plek alleen was de natuur toen iets minder groen.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na de paring komt Zij langzaam overeind. Het lijkt alsof ze wat beduusd is van het gebeuren.

 

De volgende dag ben ik nog even gaan kijken en zag, na lang wachten, dat zodra de ene ijsvogel uit het nest kwam de andere er in ging. Het broeden is begonnen.

 

Dat broeden duurt drie weken. Ze doen het samen. Hij en Zij lossen elkaar om de anderhalf uur af lees ik op de site 'ijsvogels'. Dan duurt het nog drie á vier weken voor de jongen uit het nest komen. Al die tijd worden ze in het nest gevoed en vliegen Hij en Zij af en aan met visjes.  

Robert Fuller heeft een mooi filmpje op You-Tube staan waar je versneld kunt zien hoe de eitjes uitkomen, de jongen ijsvogels opgroeien en gevoerd worden.

Op You-Tube is een playlist van de ijsvogelfilms die ik heb gemaakt. Je kunt het hier bekijken. 

DAMHERTEN

We zijn naar Zeeland geweest en hebben een nacht gelogeerd in hotel 'De Zilvermeeuw'. Het hotel ligt op een rustige plek, 10 minuten lopen naar de duinen en misschien 30 minuten lopen naar het strand. We hebben daar heerlijk geslapen en een lekker ontbijt gehad. Dit hotel is zeker een aanrader.

We kwamen vrijdagmiddag aan en na de tassen op de kamer te hebben gezet zijn we de duinen in gegaan voor een wandeling. We hoopten damherten te zien. 

 

 

De tocht werd 12,5 km. Op de terugweg zagen we deze damherten aan de kant van het pad.

Na een nacht lekker te hebben geslapen keek ik uit het raam. En waarachtig, aan de overkant in het weiland, aan de rand van het dorp, liepen drie damherten te grazen. Een mannelijk hert met een groot gewei en twee hindes. Ze stonden mooi in de zon.

 

Ik vertelde het aan de eigenaresse van het hotel en zij zei dat ze nog wel dichterbij kwamen. Ze hadden de viooltjes uit de tuin opgegeten. Tja, dat is iets minder leuk.

We hebben nog een ochtend wandeling gemaakt van 9,5 km. Ook toen zag ik nog twee damherten, maar zij waren niet fotogeniek. Ik heb wel genoeg gezien. Het waren prachtige dagen.

HALSBANDPARKIETEN

Vanmorgen kwam ik terug van een fietstocht en in een straat vlak bij mijn huis hoorde en zag ik de halsbandparkieten. Ik heb ze daar vaker gezien, maar nu waren ze goed zichtbaar. 

Toen ik thuis dit leuke filmpje bekeek zag ik dat de vogels verschillend waren. Dat moest uit even uitzoeken. Op de site van de  'vogelbescherming' ontdekte ik dat de man een zwarte halsband heeft en de vrouw niet. Dus ik heb een man en een vrouw gezien, wat ik al vermoedde. Het leek of ze elkaar kusten, maar ik denk dat het een voedseloverdracht was. 

 

De man vloog daarna luid schreeuwend weg en ging van boom tot boom. Daar joeg hij elke vogel weg. Beetje dominant gedrag.

Maar wat een mooie vogels. 

Ze komen oorspronkelijk uit  India en Centraal-Afrika. 

 

De vogels die hier voorkomen zijn vaak ontsnapt of losgelaten uit hun kooi, waarna ze verwilderd zijn. Je ziet ze meestal in parken in de grote steden. Ze snoepen graag mee met het vogelvoer wat mensen ophangen. Ze lusten vooral ongebrande pinda's.

Links een screenshot van een boom vol Halsbandparkieten in De Haag. 

Wat een herrie zal dat geven.

Hier kun je horen wel geluid ze maken. 

 

De vogels in mijn buurt zaten eerst dichter bij een grotere woonwijk. Ik sprak ooit iemand uit die wijk en zij was blij dat de vogels daar niet meer zaten. Datzelfde lees ik op 'nationalgeographic'.

 

HINDES STEKEN OVER

Mijn voornemen was om woensdag morgen 2 april vroeg het bos in te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Ik was te vroeg en moest wachten tot de zon op zou komen. Dus fietste ik door naar een plek waar ik herten zou kunnen zien vanaf de openbare weg. Ik had geluk. De hindes kwamen uit het weiland en staken het bospad over. Wat is dat toch altijd mooi om te zien. Heel rustig gingen ze hun gang. Kijk maar.

Ik dacht dat ik ze wel allemaal gezien had en ging terug naar mijn fiets. Toch keerde ik mij nog even om zag dat er verderop nog enkele hindes overstaken. Ik baalde ervan dat ik te snel was omgedraaid. Dus ik weer terug naar de vorige plek en toen bleek er een flink roedel in het hoge gras te lopen. Wat een mazzel dat ik ze nog op film kon zetten. 

Wat een mooie ochtend, niet alleen om de herten, maar ook door de stilte en de vele vogel geluiden. 

4e PARING IJSVOGELS

Het willen zien van parende ijsvogels heeft iets verslavends. Dat is natuurlijk geen erge verslaving. Dit duurt hoogstens een week in het jaar. Dat is dus deze week. Alhoewel ik ergens gelezen heb dat ze later in de zomer nog een keer kunnen gaan broeden. Maar dan is het proces veel lastiger te zien vanwege de begroeiing rondom de nesten. 

Zo heb ik dan 31 maart de 4e paring gezien. Eerst vond de overdracht van een vis plaats. Die betreffende overdracht heb ik gemist. Het ging te snel. Wel is er op het filmpje te zien hoe Zij de vis verorberd nadat ze hem eerst verscheidene keren tegen de boomstam heeft gemept. Hoe grote de vis is, hoe langer dit gemep duurt. Ik heb dat op de film ingekort omdat het wel een paar minuten door ging. Ik stel me zo voor dat de vis goed dood moet zijn. Het gekronkel van een nog levende vis in je buik zal niet zo fijn voelen. Ik heb daar nooit iets over gelezen. Wel vond ik een beschrijving van de vis overdracht op de site van de 'Vogelbescherming'. Daar staat dat Hij de vis dood slaat. Wat ik steeds zie is dat Zij dat doet. Maakt niet uit, het principe is hetzelfde.  

 

 Op de foto zit Zij met de vis.

 

 

 

 

 

 

 

De kop van de vis gaat eerst naar binnen, dan volgt de rest vanzelf. 

 

En dan!! Volgt er een paring. Voor mij de 4e die ik zie.

 

FRISLINGEN en ZWIJNEN

30 Maart maakten we een avondwandeling in het Kroondomein. Het werd een zwijnen en frislingen avond. Dat hadden we ook gehoopt, maar het was boven verwachting wat we zagen. De frislingen zijn zo schattig, maar staan geen moment stil. Dus een foto maken was lastig. Frislingen worden ook wel gewoon biggen genoemd. Ze hebben een prachtige schutkeur door hun strepen. Hier een greep uit onze beleving van die avond.

 

 

Dit bovenste biggetje heeft jeuk. Dat wil hij oplossen door langs de boom te schuren. Door dit schuren kan de big of het zwijn luizen, vlooien of andere nare beestjes kwijt raken. Die beestjes krijgen ze door hun modderbaden, waar ze erg van genieten.

 

 

 

Op de site 'Zoogdieren vereniging' lees ik: "De jongen worden kaal geboren, maar hebben al wel hoektanden. Na een week hebben de frislingen hun zwijnenpyjama aan. Hun vacht heeft horizontale strepen, waardoor ze op de bosgrond bijna niet meer te zien zijn (camouflage). Dit is een belangrijke bescherming wanneer de moeder niet in de buurt is. Deze strepen verdwijnen na drie tot vijf maanden."

 

 

 

Dit is een foto die ik in 2021 heb gemaakt. 

Toen lukte het om een frisling van dichtbij te fotograferen.
 

 

 

 

 

 

Ook het zwijn wil ik nog even aandacht geven. Zonder zwijnen zijn er geen biggen.

 

De hele film van deze avond is te zien op You-Tube.