EEN MOOIE OCHTEND

Wat een prachtige ochtend was het gisteren. Ik was erg vroeg op gestaan en dat was niet voor niets. Als eerste zag ik vier geweidragers. Ik heb er eerder acht op die plek gezien. De afgelopen avonden was er steeds één geweidrager aan het grazen.  

 

En nu dus vier. 

Daarna dacht ik dat er een poes in het weiland zat. Toch maar even beter kijken en wat bleek, het was een vos. Die had ik dus zomaar kunnen missen. De vos rende met een lekker hapje in zijn bek door het weiland. Het leek of hij op zoek was naar een geschikte plek om zijn prooi in alle rust te verorberen.

 

Als laatste ontdekte ik een groep hindes. Daar waren ook drie kalfjes bij. Prachtig om te zien. Hier even een kleine impressie van wat ik aan het begin zag. 

 

 

Toen de hindes met kalfjes weggingen vermoedde ik dat ze een weiland over zouden steken. Ik stond klaar met mijn statief. Het gebeurde niet zo als gedacht. Ze liepen stiekem achter mij langs. Ik kon nog net de kalfjes vastleggen en ik zag dat er een hinde met kalf in het water stond. Ik had iets vaker achterom moeten kijken. 

Dat staat allemaal op de complete film op You-Tube. 

 

 

NATUUR in NIERSEN

We hadden afgelopen weekend weer eens willen kamperen, nadat onze camper een paar weken in de garage heeft door gebracht. Hij is motorisch goedgekeurd. Maar het weer werkte niet mee. En onze Hanomag is geen camper waar je gezellig een paar regendagen in doorbrengt. 1e Pinksterdag zou een mooie dag worden. En dat was het ook, op een paar buitjes in de middag na. Onze camper stond op een parkeerplaats in Niersen. Vandaar zijn we naar Welsum gefietst. Langs de IJssel zagen we diverse ooievaars nesten. 

 

Voor de eerste bui schuilden we onder grote bomen en de tweede bui brachten we in een dijkrestaurant aan de IJssel door, waar we lekker geluncht hebben. Vandaar weer terug gefietst. Op de terugtocht zag ik een hinde in het bos. Deze scharrelde langs het fietspad en bleef op het pad langs het fietspad uitgebreid staan kijken. Zo kon ik haar filmen en foto's maken. Een paar wandelaars vermoeden dat de hinde daar ergens rechts haar jong had liggen. 

 

 

 

Terug bij de parkeerplaats fietsten we bijna over een hazelworm heen. Het ging net goed.

 

 

Onze fietstocht bleek 52 km te zijn en 's avonds hebben we nog 4 km gewandeld. We gingen bij het wildkijk scherm Enkhout kijken, maar daar was het een drukte van belang. Dat is niks voor ons. We zijn 10 minuten gebleven. In de verte zag ik zwijnen met biggen en er liep een ree langs. Als je hem ziet mag je het zeggen!

 

Tijdens de wandeling, nadat we bij Enkhout weg waren gegaan, zag ik vijf hindes tussen de bomen door. Al met al was het een mooie dag.

 

LANG STRUINEN door de BOSSEN

Vrijdag 6 juni heb ik een record tijd in het bos rond gefietst. Ik startte om 13.30 en was op 22.30 thuis. Ik had niet gedacht dat ik het zo lang vol kon houden. Maar al struinend ging de tijd vanzelf voorbij. Om 17 uur dreigden er flinke buien te komen. Ik heb even geschuild onder een afdakje, maar het viel verder reuze mee. Of ik nog wild het gezien? Jazeker. Om 14 uur zag ik vier hindes grazen, op een bekende plek, ver weg. Verder zag ik weinig hier in de buurt en ben ik naar Het Aardhuis gefietst. Dat is een mooie fietstocht. Ik was om 16 uur bij het Aardhuis en kon voor 2 euro even een kijkje nemen bij de herten daar. 

 

Als eerste zag ik geweidragers. Die lagen onder de rechtse boom en waren slecht te zien. Alleen die op de foto staat liep even heen en weer. De herten waren te zien van achter een kijkscherm. 

Toen ik terug ging naar de ingang liep ik verkeerd. Mijn oriëntatiegevoel is nihil. Gelukkig zag ik aan de linkerkant een plant die ik op de heenweg ook gezien had. Ik kon oversteken door de heide en ik was weer op het juiste pad. Dat was maar goed ook want om 17 uur sluit het park en dan zou ik opgesloten worden. 

Het filmpje van mijn beleving in het park is te zien op You-Tube.

 

 

 

 

 

 

 

Het park is prachtig groen en er bloeide heel veel vingerhoedskruid. Daar liepen de damherten langs.

Daarna begon het te regenen en het zag er niet best uit. Ik had een schuilplaats gevonden onder een mededeling bord met een dakje. Maar het viel mee en kon ik mijn tocht vervolgen. 

 

 

Toen ik terug ging door het Kroondomein zag ik een hinde met haar kalfje. Helaas liepen ze snel door zodat ik alleen de foto rechts kon maken. 

 

 

 

Ik besloot nog een omweg te maken, om mogelijk het kalfje nog een keer beter te kunnen zien. Maar dat mocht niet baten. Wel zag ik een aantal hindes bij elkaar rustig op de hei lopen. 

                                                                                             

Onderweg zag ik een grote hoop poep. Een wolvendrol, dat kon niet missen. 

Natuurlijk hoopte ik de wolf ook weer eens te zien. Maar helaas. In De Stentor las ik dat je dit echt niet moet willen.  

 

 

 

  

Dichterbij huis werd ik verrast door een aantal geweidragers die, na lange tijd, op een oude bekende plaats waren gaan rusten. Ze lagen deels achter een omheinde boom, waar ze niet van mochten eten. Misschien dachten ze wel dat ze daar niet te zien zouden zijn. En dat was terecht. Toch meende ik iets te ontwaren en het kan geen kwaad om dan even in te zoomen.

Op de onderste foto zijn ze beter te zien. Mooi hé!

 

Op de volgende bekende plek was een roedel hindes met jonge geweidragers aan het grazen. 

Als kers op de taart was er, toen de zon onderging, een geweidrager lekker aan het grazen. Ik heb de foto's wat op moeten lichten. De dag kon niet meer stuk.

 

Vijf HINDES

Soms heb je van die avonden in de natuur dat het lijkt alsof het afgesproken werk is. Er zijn alleen maar reeën of varkens te zien. In dit geval waren het hindes, alleen of met zijn tweeën. Ik kwam ze tijdens mijn fietstocht tegen op plekken waar ik ze anders nooit zie. Er waren geen kalfjes bij. Mogelijk lagen die ergens verdekt te wachten op hun moeder.

 

 

 

 

 

Onderstaande hinde keek even op zodat ik een foto kon maken. Daarna bleef ze maar grazen.                                                                                                                                        

 

 

Misschien denk je dat het om één en dezelfde hinde gaat. Maar dat is niet zo, ook al lijken ze op elkaar. 

Van de eerste en de laatste twee hindes heb ik een klein filmpje gemaakt. Het is altijd leuk om te zien als ze de dekking in gaan. 

 

HERTENKALFJE

Vanmorgen heb ik mijn tweede hertenkalfje gezien. Wat is dat toch prachtig! De hinde die zich zo zorgvuldig over haar kalfje ontfermd. Ze zorgt er voor dat het zo veel mogelijk aan het zicht wordt onttrokken. Ze blijft een week lang, nadat het kalfje is geboren, in afzondering in het bos en daarna sluiten ze zich samen bij het roedel aan, zo las ik ergens. Toch kon ik vanmorgen even een blik op een prachtig kalfje werpen.

 

De hele film is te zien op You-Tube. 

Het lukte niet om een foto van het kalfje te maken. Ik heb even in mijn archief gezocht en vond een paar foto's, gemaakt op 27 mei 2021, die iets op de situatie van vanmorgen lijken.

 

 

 

 

Deze foto is gemaakt op 25 mei, ook in het jaar 2021. 

Mama geeft haar kalfje een kus. Net als dat vanmorgen achter de boom in het filmpje gebeurde. 

 

 

 

 

STOERE GEWEIDRAGERS

Woensdagavond maakte ik even een klein fietstochtje toen de regen weggetrokken was. Ik was van plan om te kijken of de das er weer was. Dat was niet zo. Maar wel zag ik aan de bosrand acht geweidragers, waarvan vijf met grote geweien. Natuurlijk moest ik blijven staan om naar ze te kijken.

 

 

 

 

 

De 'steile' en de 'brede' zijn erbij. Maar wat ik zie is dat er meer brede dan steile geweien zijn. 

 

 

 

 

 

 

 

 

De vijf grote geweidragers voelen zich ook groots. Ze jagen de jongere mannetjes weg. Dat zie je op het You-Tube filmpje. 

Op het filmpje zie je aan het eind een hinde. Ik heb het idee dat ze haar kalf nog moet zetten.  

Ik heb al een kalfje gezien. Het staat op een filmpje, maar je moet goed kijken want het is nauwelijks te zien. Ik hoop op betere beelden.

 

HERTEN eten EIKENBLAD

Blijkbaar is het blad van de eikenboom gezond, want de herten snoepen er heerlijk van zag ik op 23 mei. Op de site "vereniging van het edelhert" vind je informatie hierover. 

De herten hebben veel voedingstoffen nodig. Het is leuk om te zien hoe de herten op hun achterste benen gaan staan op bij het blad te kunnen.

Foto boven is gemaakt op 4 juli 2022.

 

 

 

Deze foto is gemaakt op 14 mei in 2024. 

 

De foto rechts is gemaakt op 13 april 2023. Toen waren de blaadjes nog heel jong. In het gebied waar ik deze foto maakte kon je goed zien dat de herten alle blaadjes van de bomen vanaf een bepaalde hoogte op hadden gegeten. Er ontstaat dan onderaan de bomen een rechte lijn. Vanwege de schade aan de natuur zijn daar veel herten afgeschoten. Dat lijkt wreed, maar er liepen er wel heel veel. Ook de flora is belangrijk voor mens en dier.

 

 

Op onderstaande foto geeft de afgevreten bomenlijn goed weer. Dit is een foto van 30 april 2022.

 Het hele filmpje van de blaadjes etende herten kun je zien op You-Tube. 

DAS

Al wandelend kan het zijn dat je meer dieren ziet dan op de fiets. Dat geld in ieder geval voor deze das. Ik zou hem fietsend nooit opgemerkt hebben omdat het dan te snel gaat. Maar ik had geluk. Ik liep en de das was naarstig voedsel aan het zoeken. Ik zag hem pas omdat ik inzoomde op iets wat bewoog. Wat een verrassing. Een das zie je niet zomaar. 

De laatste keer dat ik een das zag was op 24 april 2024. Ook toen was een das aan het voedsel zoeken. Dat was op een morgen lang na zonsopgang. Eigenlijk wel bijzonder. Ik heb daar een filmpje van die mooier is dan welke ik gisteren avond heb gemaakt. Dus die laat ik hier zien. 

Op You-Tube kun je een filmpje van een rennende das zien.

STEENUIL

Regelmatig fiets ik langs de plek waar 's avonds een steenuil op het dak zit. Het is de steenuil waar ik de paring van heb gezien, dus er zijn daar twee uilen. Ik neem aan dat het vrouwtje aan het broeden is en het mannetje voor het eten zorgt. Ik hoop een keer meerdere uilen op het dak te zien. Via You-Tube volg ik Joan die een camera in het nest heeft geplaatst en zo de uilen daar kan volgen. Dat is leuk om te zien. 

Op onderstaand filmpje zie je het mannetje en hoor je zijn roep.

 

 

De foto rechts is op een andere plek gemaakt. 

 

 

 

Het mannetje bij ondergaande zon.

 

 

 

 

 

Ik heb diverse filmpjes van de steenuiltjes op You-Tube staan. Ik heb de uiltjes op drie andere plekken gezien. Eén plek bestaat niet meer. De andere twee plekken bezoek ik niet vaak meer omdat ik dan teveel voor de betreffende woning moet staan.

Beslommeringen van steenuiltjes Deze plek is er niet meer.

Eerst 1 daarna 2 uiltjes                  Deze plek is er niet meer.

Onrust bij de steenuil

Steenuil trekt gekke bekken

Priemende ogen

Baltsroep van de steenuil

Jonge steenuiltjes

Twee steenuiltjes

Paring jonge steenuil

Een VOS

Eindelijk heb ik weer eens een vos gezien. Hij liep behoorlijk ver weg. Maar hij staat nog aardig in beeld.

Op het filmpje is te zien dat de vos naar wat te eten zoekt. De haas zal wel te groot voor hem zijn en de vogel te snel. Wat hij wel gegeten heeft kon ik niet zien.

BASTGEWEIEN

Regelmatig heb ik het geluk om op het juiste moment op de juiste plek te zijn. Donderdag (15 mei) was dat ook zo. De edelherten met bastgeweien liepen op een weiland. Het kostte wel wat moeite om ze op de foto te krijgen, maar er zijn er een paar redelijk gelukt.

Dit hert heeft een breed gewei. Het is een bekende, 'de brede'. Ik heb hem ook genoemd in een vorig blog. 

 

Mogelijk is dit het hert met het steile gewei. Ik kan het zo niet goed zien, maar op de film, die ik gemaakt heb, zag ik hem wel, en hij verdween al snel in de struiken. De 'steile' komt ook voor op het vorige blog.

Bastgeweien zijn snelgroeiende geweien met een zachte huid. Als het gewei volgroeid is gaat de bast jeuken en gaat het hert de bast vegen, zoals dat genoemd wordt. Er komt dan een stevig hard gewei tevoorschijn waar ze mee kunnen pronken tijdens de bronst.

Ook zag ik deze dag nog een groepje hindes. Ik moest ze tegen de zon in fotograferen. Dat geeft ze een gouden randje.

 

DAMHERTEN, ZWIJNEN en FRISLINGEN

Afgelopen weekend hebben we gekampeerd op de camping Zegenoord in Loenen. Een mooie rustige camping midden in de natuur. We waren er al twee keer eerder geweest. De camping wordt gerund door vriendelijke vrijwilligers. Het is op alle fronten goed toeven daar. Het sanitair is eenvoudig en erg schoon.  Er is een zekere luxe, je kunt er je telefoon en elektrische fiets opladen. 

We hadden heerlijk weer en de natuur is er schitterend. Ik ontdekte een wildobservatiepost. Daar heb ik zaterdag en zondagavond foto's kunnen maken van damherten, zwijnen met frislingen. 

Ook heb ik er twee hindes kunnen filmen. Ze liepen achterlangs tussen de bomen.

 Dit is de wildobservatiepost.

 

 

 

 

 

 

Ik heb een filmpje van de damherten en zwijnen gemaakt op 10 mei.

En nog een filmpje van alleen de zwijnen met frislingen op 11 mei.